Tam 15 gün oldu

                     İşte bu O'nun bahçesinden bize kalan Kızılcık ağacı'nın açmış olduğu sarı çiçekleri...

O kim diye sorarsanız o benim Mavi gözlü Beyaz saçlı tatlı mı tatlı osmanlı kadını olan altı çocuk annesi tam üç sene önce yaklaşık aynı saatlerde gece 02:52 de altmış senelik eşinden ayrı düşen ama şuan kavuşmuş olan ANNANEM :( 

Onsekiz mart pazar sabahı dönmüştüm Fatsa 'dan.Geldiğimi haber vermiştim teyzeme ama o yine dayanamamış benimle konuşmak istemişti ve uzun zamandır ilk kez sesi çok güzel geliyordu bu sefer hiç dememişti rahatsızım bir yerlerim ağrıyor diye 81 yaşındaydı ama yaşlılık hastalıkları dışında gözle görünen birşeyi yoktu...

Gece bir telefonla uyandım saat 02:52 teyzem -burcu çabuk gel annaneni uyandıramıyorum birşey oldu ! hemen annemi de alıp gitmiştim yanına biz maltepe de teyzoşum altıntepe de oturuyordu...gittiğimde 112 servis gelmiş müdahale ediyorlardı ama kapıyı açtığımda o cam göbeğine bakan gözleri resmen lacivert bakıyordu bana doğru renginin solukluğu herşeyi anlatmıştı bile...evden çıkarken teyzemin uyandıramıyorum dediği kulaklarımda ve içimde o gerçekle gitmiştim yanına ... Ve içimdeki gerçeği görünce malesef yanılmamıştım ex olduğunu anladım ve herkese yine ben dile getirdim acı da olsa...bu hayatımda ilk değildi ama sanırım son da olmayacak...ben de dahil herkesi şok eden bir gidişti bu , ve tam iki ay önce getirdiğim annanemi yine götürmek dedemin yanına bizlere düştü :( 

Hayatın bir kez daha planlar yaparken karşımıza çıkardığı gerçeklerle yüzleşmiştik ailecek...Gurbette olmak bazı şeyleri yanlız kalıp yapmak bir kez daha zor olmuştu hepimize...Hani derler ya ölmeye gör herşey arkandan çabucak oluyor diye aynen öyle tecrübeyle sabitlendi bu bir kez daha...

Ama en güzel yanı çekmedi çektirmedi dedem gibi hayat arkadaşı gibi pat diye gidiverdi yalan dünya dan gerçek dünya ya...Ve mutlu bir gidişti O'nun için diye düşünüyorum onu üzmeyen mutlu olduğu evladının yanında yatağında bırakmıştı bizleri...

Bu yüzdendi sessizliğim...Yazmak istedim buraya, sevinçler gibi hüzünlerimi de sizlerle paylaşmak, az da olsa rahatlatıyor beni...Şimdi tam bugün on beş gün olmuş  bir haftasını memlekette geçirdik bir haftadır da teyzoşumu yalnız bırakmıyorum evinde onunlayım bir süre daha böyle gider sanırım,ama iyiyim(z) en azından olmak zorundayız...

Mavi gözlü güzel Kadın! 

Nur içinde yat ! mekanın cennet,yolun ışık olsun ! seni sevdiğimi hep söylerdim yine söylüyorum seni seviyorum Annanem :(

Bir güneşli, bir yağan İstanbul'da herkese güzel haftalar diliyorum...

Nisan ! 

hadi bize baharında açan çiçekler gibi evlerimize,ruhumuza,kalbimize yenilikler getir,tüm güzelliklerini sun bizlere...

Sevgiler